Í fyrsta skipti á ævinni hef ég hitt manneskju utan af landi sem ekki hefur unnið í Esso söluskála. Særún María fær þann heiður.
Hattapartý B-liðsins var skemmtilegt, toppar auðvitað ekki partýið í fyrra en þetta var gott partý. Bærinn var same old same old þannig lagað. Maður týndi strákunum, fann þá aftur, þeir týndu mér, fundu mig aftur.
Sunnudagurinn fer í sögubækurnar sem óprodúktívasti dagur minn frá upphafi. Hvað gerði ég þann dag? Akkúrat ekki neitt. Það merkilegasta sem ég gerði var að tæma uppþvottavélina og setja í hana aftur.
Ég linni ekki látum fyrr en að mynd af hatti BÖB verði komin á netið.
reyndar langar mig að leiðrétta þig aðeins svona þar sem við höfum hist, ég er sveitamaður sem hef aldrei unnið í Esso söluskála. Mig rekur meira að segja ekki minni til þess að ég hafi farið inní svoleiðis stofnun, þó svo að það sé ekki alveg skothelt.
…og ekki í fiski heldur – en það hefði reyndar verið mannbætandi.
Ég hef heldur aldrei unnið í Esso söluskála, né þá heldur í Hamraborg – bæjarsjoppunni, eða Samkaupum… Hins vegar vann ég í rækju í tvo daga einu sinni, í Súðavík. Það var ekki fyrir mig…
Rís núna allt útálandiliðið uppá afturfæturnar og fer að hækka róminn.
Ég stend samt við þessi orð mín.
það er rétt þetta, ég er ánægður með þig ekki vera að láta okkur plata þig.