Ég skemmti mér konunglega á laugardaginn þegar að árshátíðin var haldin. Gestur var að ýta á eftir því.
Það var hámarkað í orðsins fyllstu og Hlynur náði hnignun og endalokum síðuskrifara á stafrænt form. Um fimm skrölti ég heim úr bænum og nokkru seinna kom Hlynur heim.
Meðfylgjandi myndband er tekið við það tilefni. Ljósmyndin er tekin nokkrum sekúndum seinna með flassi. Takið eftir hvað ég er einstaklega friðsæll og dannaður, eins og á leið til hinstu hvílu.
Ég hef 14 sinnum heyrt svona áður…. það var út í Mexíkó þar sem ég var í herbergi með Gunna gæs í tvær vikur.
Þetta er æðislegt 🙂
dannaður að fara úr skónu og jakkanum áður en þú lagðir þig;)
þessar hrotur eru eins og úr ljóni
BWAHAHAHAHHAHAHAH AHAHAHAH HOHOHOHOHOHOHO HÍHÍH HAHAHAHHAHAAHHAHAH SJITT HVAÐ ÞETTA ER FYNDIÐ
Þetta er svakalegt. Það er eins og bjarndýr sé að hrjóta.
Þessi færsla um árshátíð Símans fer fram úr björtustu vonum (one-um). Skil nú hvers vegna hún kom ekki alveg strax.
tja.. ég er ekki viss um að svona hljóð komi frá þeim sem eru lagstir til hinstu hvílu –
þetta er meira svona eins og bjarndýr í dvala! :o)
Góð árshátíð – bæ ðö vei!
Hehehehehehe!!! Þvílík hljóð!