Varnarmenn eru oft vanmetnir sem knattspyrnumenn, menn muna alltaf eftir markaskorurum og svo skúrkum sem reyndar oft eru varnarmenn.
Ég legg mikla alúð í varnarvinnuna þegar kemur að minni knattspyrnuiðkun. Öxl í öxl, ein vel tímasett tækling og almennur djöflagangur einkennir mitt varnarafbrigði og virkar það oftast mjög vel.
Í síðasta bolta kom Gaui félagi minn á ferðinni, nýskriðinn yfir miðju og neglir boltanum af öllu afli í átt að markinu. Þessi bolti var á leiðinni inn og hefði verið með öllu óverjandi og því var aðeins eitt í stöðunni.
Ég henti mér fyrir boltann og snér mér í loftinu til að bakið myndi nú taka skotið í stað þess að andlitið á mér myndi bera skaða af þessum fíflagangi.
Merkin um þennan varnarleik voru til staðar í tvo daga.
hahahahahaha. Brill.
Fyndið! Eiki var einmitt með álíka far á lærinu í síðustu viku :o)
Jesus Christ! Is that a handball mark?! My Icelandic is very rusty lately.